Oddział Wart Cywilnych

Z-ca

Fakt.. nie ma określonego dolnego ani górnego limitu godzin łącznie w trakcie warty spędzonych na posterunkach. Drzewiej bywało to określone

artuditu38

A przepraszam to nawet 12h mozna przestac na post.!? Czy to normalne, tak to ja nie traktuje nawet psa! Tabela czy plan ochrony a zycie pokazuje swoje a raczej k-dt po przemysleniach/powod brak ludzi!!!!!!/ A gdzie efektywnosc takiego pracownika? Po 6-8h w nocy to mazy tylko aby odpoczac, tak ze taki system pracy praktycznie obraca sie przeciwko pracodawcy gdyz nikt mi nie powie ze ludzie z takim zapasem energi sa efektywni.

Z-ca

Artuditu38 stwierdzam tylko fakty... 6 do 8 godzin na posterunkach a reszta w patrolach, do tego góra dwie półgodzinne przerwy i wszystko zgodne z kulawym Regulaminem.
Sam mam za sobą 3 lata pracy w systemie 24/48 z czego 16 spędzone na posterunkach i żyję...

pcm

chciałbym Cię widzieć po tych 16h na 24h spędzonych na posterunku -o ile je sumiennie spędziłeś Wink

,-no niestety panowie,panie (bo tez takowe są w OWC) nikt cyborgiem nie jest ,nie popadajmy w paranoje bo wyjdzie że na 4 posterunki potrzeba 5-ciu pracowników OWC i wszystko będzie w porządku -dla mnie jest to temat rzeka i znam go praktycznie od podszewki -nie w tym kierunku powinno iść OWC jeżeli ma mieć jeszcze szansę bytu, a regulamin jak widać robi się bardzo "elastyczny" ale nie regulamin nas powinien obchodzić a kodeks pracy i ustawa o ochronie osób i mienia ....

Kanar

Regulamin OWC w punkcie 14 mówi, że: "Liczba wartowników każdej warty nie może być mniejsza, od 1,5-krotności liczby posterunków" .

Załącznik 4 do w/w Regulaminu przewiduje, że czas spędzony na posterunku, to 6-8 godzin.

I tu się pojawia ale. Ten sam regulamin wspomina, że patrol do sprawdzenia np. przerwania ciągłości systemu alarmowego wyznacza się ze zmiany odpoczywającej. I tu dochodzimy do tego, o czym już pisałem. Po powrocie z posterunku możesz być wysłany na patrol, po powrocie z patrolu idziesz na posterunek i tak dookoła Wojtek przez 12 godzin.

W większości Oddziałów OWC doliczono 30 minut na przygotowanie i przekazanie służby do czasu pracy. Spowodowało to sporo problemów, szczególnie tam, gdzie nie ma nadgodzin i te 30 min. wlicza się w miesięczny limit godzin. No, ale to problem nie nasz, lecz naszych przełożonych. Very Happy

Inną rzeczą jest fakt, że wydłużenie dobowego czasu pracy, aczkolwiek uzasadnione specyfiką pracy w OWC, jest niezgodne z Kodeksem Pracy.

KODEKS PRACY
Rozdział IV - Systemy i rozkłady czasu pracy Rozdział
Art. 135.

§ 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy.

§ 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 3 miesięcy.

§ 3. Przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1, może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 4 miesięcy.

Art. 136.

§ 1. Przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 16 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca.

§ 2. W systemie czasu pracy, o którym mowa w § 1, pracownikowi przysługuje, bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku przewidzianego w art. 133.

Art. 137.

Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przepisy art. 135 § 2 i 3 oraz art. 136 § 2 stosuje się odpowiednio.

Art. 138.

§ 1. Przy pracach, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane (praca w ruchu ciągłym), może być stosowany system czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 43 godzin przeciętnie na tydzień w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 tygodni, a jednego dnia w niektórych tygodniach w tym okresie dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużony do 12 godzin. Za każdą godzinę pracy powyżej 8 godzin na dobę w dniu wykonywania pracy w przedłużonym wymiarze czasu pracy pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 1511 § 1 pkt 1.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się także w przypadku, gdy praca nie może być wstrzymana ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności.

§ 3. W przypadkach określonych w § 1 i 2 obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się:

1) mnożąc 8 godzin przez liczbę dni kalendarzowych przypadających w okresie rozliczeniowym, z wyłączeniem niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a następnie

2) dodając do otrzymanej liczby liczbę godzin odpowiadającą przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy.

§ 4. Liczba godzin odpowiadająca przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy nie może przekraczać 4 godzin na każdy tydzień okresu rozliczeniowego, w którym następuje przedłużenie czasu pracy.

Co to jest podstawowy system pracy?

Zakłada wykonywanie pracy w wymiarze nie przekraczającym 8 godzin na dobę. W podstawowym systemie czasu pracy możliwe jest stosowanie okresu rozliczeniowego czasu pracy nie przekraczającego 4 miesięcy, a wyjątkowych wypadkach – 6 lub 12 miesięcy. Sześciomiesięczny okres rozliczeniowy czasu pracy może być wprowadzony w rolnictwie i hodowli, a także przy pracach polegających na ochronie mienia lub pilnowaniu osób. Z kolei dwunastomiesięczny okres rozliczeniowy czasu pracy może być stosowany wówczas, gdy przy pracach w rolnictwie i hodowli albo przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób jest to dodatkowo uzasadnione nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy.

Wydłużenie okresu rozliczeniowego czasu pracy w podstawowym systemie czasu pracy w granicach do 6 lub 12 miesięcy może nastąpić za zgodą zakładowej organizacji związkowej, a w razie braku takiej zgody lub w przypadku, gdy u danego pracodawcy taka organizacja nie działa – po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy.

Podstawowy system czasu pracy, czyli wykonywanie pracy w granicach 8 godzin na dobę, jest najczęściej stosowanym systemem czasu pracy. Może on także zawierać element zmianowości, co daje szansę na obsługiwanie przez pracowników danego stanowiska pracy przez czas dłuższy niż 8 godzin (np. dwie zmiany po 8 godzin, czy trzy zmiany po 8 godzin.). Możliwe jest zatem stosowanie podstawowego systemu czasu pracy przy pracach, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane (praca w ruchu ciągłym), jak również przy pracach, które nie mogą być wstrzymane ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności. Podstawowy system czasu pracy z elementami pracy zmianowej, jest także stosowany w tych przypadkach, w których do końca 2003 r. stosowany był tzw. czterobrygadowy system czasu pracy.

Co to jest równoważny system pracy?

Cechą wspólną różnych systemów równoważnego czasu pracy jest wykonywanie pracy w przedłużonym dobowym wymiarze. Ze względów ochronnych dla pracownika przewiduje się wówczas krótsze, co do zasady jednomiesięczne okresy rozliczeniowe czasu pracy. Systemu równoważnego czasu pracy nie można łączyć z innym uciążliwym systemem czasu pracy, a mianowicie z systemem przerywanego czasu pracy.

System równoważnego czasu pracy (w wersji podstawowej) zakłada wykonywanie pracy w wydłużonym dobowym wymiarze w sytuacjach, gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją. Przesłanki stosowania systemu równoważnego czasu pracy są zatem bardzo szerokie i nie muszą wystąpić jednocześnie. Wystarczy, że stosowanie przedłużonego dobowego wymiaru czasu pracy jest uzasadnione jedną z tych przesłanek. Przepisy kodeksu pracy nie zawierają nawet przykładowego katalogu prac czy rodzaju działalności, uzasadniających stosowanie tego systemu czasu pracy, a także nie określają żadnych dodatkowych warunków jego wprowadzenia. Oznacza to, że system równoważnego czasu pracy wprowadza pracodawca, jeżeli uzna, że jest to uzasadnione co najmniej jedną z przesłanek wymienionych w kodeksie pracy.

Stosowanie systemu równoważnego czasu pracy wymaga wprowadzenia go u danego pracodawcy w drodze układu zbiorowego pracy lub w drodze regulaminu pracy, a u pracodawcy, który nie jest objęty układem lub nie ma obowiązku wydania regulaminu – w drodze obwieszczenia.

Co do zasady pracodawca może organizować pracę w systemie równoważnego czasu pracy stosując dobowy wymiar czasu pracy nie przekraczający 12 godzin. Maksymalny okres rozliczeniowy czasu pracy nie może jednak przekraczać 1 miesiąca, a więc jest zdecydowanie krótszy niż w podstawowym systemie czasu pracy. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy w określone dni jest równoważony dniami wolnymi od pracy lub krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w inne dni robocze dla pracownika.

Te uwarunkowania przesądzają, iż praca w tym systemie powinna być wykonywana według z góry ustalonego harmonogramu pracy, sporządzonego na dany okres rozliczeniowy. Pracownik musi bowiem wiedzieć, które dni w okresie rozliczeniowym są jego dniami pracy, jak długo ma być wykonywana praca w poszczególne dni robocze harmonogramowo, a także które dni są dniami wolnymi od pracy z tytułu pięciodniowego tygodnia pracy lub z tytułu równoważenia czasu pracy. Przykładowo w miesiącu, w którym wymiar czasu pracy wynosi 168 godzin (np. w kwietniu 2005 r.) pracodawca może wyznaczyć pracownikowi:

* 14 dni pracy po 12 godzin, co oznacza, że pracownik będzie miał 7 dni wolnych z tytułu równoważenia czasu pracy,
* 12 dni pracy po 12 godzin, 4 dni pracy po 6 godzin, co oznacza, że pracownik będzie miał 5 dni wolnych z tytułu równoważenia czasu pracy,
* 10 dni pracy po 12 godzin, 10 dni pracy po 4 godziny i 1 dzień pracy po 8 godzin, co oznacza, że w takim rozkładzie czasu pracy pracownik nie będzie miał żadnego dnia równoważącego czasu pracy.

Tylko wyjątkowo okres rozliczeniowy czasu pracy w systemie równoważnego czasu pracy może być przedłużony do 3 lub do 4 miesięcy. Stosowanie okresu rozliczeniowego w granicach do 3 miesięcy musi być szczególnie uzasadnione, zaś do 4 miesięcy jest możliwe tylko przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych. Wydłużone okresy rozliczeniowe wprowadza się w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, a w razie jej braku lub w przypadku, gdy sprzeciwia się ona stosowaniu dłuższych okresów rozliczeniowych czasu pracy, po uprzednim zawiadomieniu inspektora pracy.

Równoważny system czasu pracy, w którym wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy nie przekracza 12 godzin umożliwia zapewnienie pracownikowi w każdej dobie co najmniej 11-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku, a także zapewnienie w każdym tygodniu co najmniej 35-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku obejmującego niedzielę lub inny dzień, gdy pracownik jest zatrudniony przy pracy, która może być wykonywana w niedziele i święta.

System równoważnego czasu pracy stosowany przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy zakłada wykonywanie pracy przez pracownika w wymiarze do 16 godzin na dobę w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 1 miesiąca. Przepisy nie przewidują przy tym żadnej możliwości stosowania dłuższego okresu rozliczeniowego czasu pracy.

Praca przy dozorze urządzeń polega na obserwowaniu funkcjonowania urządzeń technicznych, czyli na dozorze aparatury sterującej i zabezpieczającej prawidłową pracę tych urządzeń. Fachowe czuwanie nad działaniem tych urządzeń powinno być zatem wyłącznym zadaniem pracownika, a nie czynnością uboczną. Taki rodzaj pracy nie wyklucza oczywiście wykonywania przez pracownika drobnych, doraźnych czynności interwencyjnych w razie zauważenia awarii urządzenia podczas jego dozorowania. Nie jest natomiast prawidłowe zatrudnienie pracownika w systemie równoważnego czasu pracy z możliwością wydłużenia dobowego wymiaru czasu pracy do 16 godzin przy remontach i konserwacji urządzeń oraz dodatkowe powierzenie mu ich dozoru.

Z kolei praca polegająca na częściowym pozostawaniu w pogotowiu do pracy, oznacza pracę, której stałym elementem jest oczekiwanie na świadczenie pracy. Klasycznym przykładem takiej pracy jest praca przy załadunku i rozładunku towarów, której istotną cechą jest oczekiwanie na transport lub na towar. W oczekiwaniu na pracę pracownicy z reguły mogą odpoczywać, zatem wysiłek psychofizyczny związany z wykonywaniem pracy w takim systemie czasu pracy nie jest tak duży, jak przy nieprzerwanym wykonywaniu pracy.

Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 16 godzin oznacza niemożność zapewnienia pracownikowi regularnych dobowych okresów odpoczynku w wymiarze co najmniej 11 godzin. Dlatego też pracownikom zatrudnionym w tym systemie czasu pracy gwarantuje się inną formę regularnego odpoczynku; po każdym okresie pracy przysługuje im okres odpoczynku, którego długość odpowiada co najmniej liczbie przepracowanych godzin. Po dniu 16 godzinnej pracy pracownik powinien mieć zatem zagwarantowany co najmniej 16-godzinny okres odpoczynku.

Niezależnie od tak udzielanego odpoczynku zastępującego odpoczynek dobowy, pracownikowi przysługuje odpoczynek tygodniowy. Co do zasady na odpoczynek tygodniowy obejmujący co najmniej 35 godzin składa się 11 godzin odpoczynku dobowego i dodatkowe 24 godziny. W systemie równoważnego czasu pracy przewidującego wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 16 godzin odpoczynek tygodniowy powinien składać się zatem z odpoczynku dobowego odpowiadającego swoją długością co najmniej wymiarowi czasu pracy pracownika oraz z dodatkowych 24 godzin. Tygodniowy okres odpoczynku powinien więc wynosić co najmniej 40 godzin (16+24).

System równoważnego czasu pracy przewidujący wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin może być stosowany do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także do pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych. W tym przypadku także podstawowy okres rozliczeniowy czasu pracy nie może przekraczać 1 miesiąca, przy czym dopuszczalne jest jego przedłużenie do 3 (w szczególnie uzasadnionych przypadkach), a nawet do 4 miesięcy (przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych). Stosowanie dłuższego okresu rozliczeniowego czasu pracy wymaga zgody zakładowej organizacji związkowej, a w razie jej braku lub w przypadku, gdy u danego pracodawcy taka organizacja nie działa, uprzedniego zawiadomienia inspektora pracy.

W tym systemie czasu pracy pracownik po okresie wykonywania pracy powinien mieć zagwarantowany równoważny okres odpoczynku przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin. Bezpośrednio po okresie pracy wynoszącym np. 24 godziny pracownik powinien więc mieć zagwarantowane co najmniej 24 godziny wolne od pracy. Niezależnie od tak udzielanego odpoczynku zastępującego odpoczynek dobowy pracownikowi przysługuje odpoczynek tygodniowy. Podobnie jak w systemie równoważnego czasu pracy także i w tym przypadku odpoczynek tygodniowy obejmie odpoczynek dobowy (co najmniej 24 godzinny) oraz dodatkowe 24 godziny. Zatem odpoczynek tygodniowy powinien objąć co najmniej 48 godzin.

Jak wynika z powyższych zapisów przedłużenie okresu rozliczeniowego może nastąpić tylko w wyjątkowych przypadkach. Z praktyki wiemy że jest inaczej. sytuację taką powodują braki kadrowe i inne przyczyny (jak brak pieniędzy na nadgodziny).

A problem wraz z uzawodowieniem wojska będzie się nasilał. Bo nie będzie żołnierzy do pełnienia wart. Pewnym rozwiązaniem jest SUFO. Ale wiemy, że warunki pracy jakie oferują, są ... (bez komentarza). I tylko od ludzi zależy, czy na nie będą się godzić.

Wiadomo nie od dziś, że pracownik związany umową z firmą (czytaj OWC) to pracownik, który z urzędu musi mieć na uwadze dobro zatrudniającej go firmy.

Pracownik SUFO będzie dbał o interes firmy, która go zatrudnia, a nie JW, którą ochrania.

Niestety, decydentom jest bardzo trudno zrozumieć tą starą i prostą prawdę.

artuditu38

Dzieki to było super! tylko sprawa nadgodzin przynajmniej w naszym przypadku nie przedstawia sie tak jak w poscie wyżej. Z tego co wiem to zkazdej podwyzki w kasie j.w zostają pieniadze na zabezpieczenie nadgodzin dodatkowo czesto przy okazji jest z kazdej stawki godzinowej zrywane po pare groszy na nadgodziny. W skali roku soerdnio max. do 70 nadgodzin jest zapłacone na jednego wart. reszta wiadomo wolne , tylko ta sytuacja przy obecnych brakach kadrowych/wakaty/ powoduje jeszcze wieksz braki ludzi do pracy. I tak w kółko! Wiec sytuacja gdzie za nadgodziny daje sie wolne jest chyba nie jest kozystna napewno dla wart. a i dla jednostki tez niezabardzo.

adamfux

Nie wiem jak to jest że w twojej JW wolą dać wolne, przecież za 12h nadgodzin muszą dać 18h płatnego wolnego.

No chyba że piszecie wnioski o udzielenie wolnego, wtedy jest 1:1 i wychodzicie na ........!

Kanar

artuditu38, masz rację, że zostają, ale skądś trzeba wziąć środki na podwyżki dla zatrudnionych poza etatami.